Ken je ook die twijfel? Zou ik het wel doen? Is het wel iets voor mij? Ga ik het wel kunnen? Of ga ik wel genoeg leren?
Ik had het allemaal. Vijftien jaar terug reed ik nog 30-40.000km per jaar. Ik leefde op de motorfiets. Maar dan komt het huisje en de kindjes. De motor komt amper nog van stal en wanneer die van stal komt voel je dat je lang niet meer het kunnen van vroeger hebt.
Ik probeerde zelf regelmatig te oefenen, maar zonder het gewenste resultaat. Aangezien ik sinds kort met de scooter pendel van Gent naar Brussel, toch beslist om me met de (echte) motorfiets in te schrijven voor de Gevordere Rijopleiding.
Wat. Een. Geweldige. Dag.
Ok, het ging eerst allemaal wat stroefjes. De grote GS'en vlogen mijn kranige oude CB Sevenfifty bij wijze van spreken om de oren, maar tegen de middag kwam de souplesse en het vertrouwen van vroeger terug.
De oefeningen waren zeer goed gekozen en differentieerden zeer goed op de groep. Je kon alles eenvoudig, of met wat meer uitdaging doen. Je kiest zelf de snelheid en bepaalt zelf hoe ver je wilt gaan.
Tegen het einde van de dag was dat voor mij 'tot het geheel stevig tegen de grond sleept, de banden kreunen en de remmen geuren'. Maar dat hoeft zeker niet.
Het was een stevige dag, incl zéér verzorgde organisatie, die me terug in staat heeft gesteld om opnieuw soepel, vol vertrouwen en veilig terug de baan op te gaan. Dat maakt van de deelnemers niet alleen betere, maar ook vrolijkere motards, want wat je goed kan is altijd leuker dan wat niet vlot.
Een absolute aanrader.
Een tweetal weken terug heb ik naar jaarlijkse gewoonte een bochtencursus op terrein gevolgd en vorig weekend is de daar geoefende noodstop in een bocht echt wel van pas gekomen. Zonder enige vorm van ABS mijn motor kunnen doen stoppen in een bocht nadat het fout was gegaan.
Al denk je dat je motor overweg kan, een opfrissing kan nooit kwaad...
7 maanden geleden
Geschreven door Dirk